GERÇEK İMAN ÜZERİNDE DEĞİLSEK, ALLAH'IN DİNİNİ YAŞAMIYORUZ DEMEKTİR.
Makalemin konusu, iman ettiğimiz Kur’an’ı neden anladığımız dilden mutlaka okumalıyız konusu üzerine olacak. İsterseniz önce şöyle düşünelim. Kur’an’dan önce gelen kutsal kitaplar, hangi dilden indirilmişti? Cevap çok açık, O gün indirilen toplumun diliyle inmişti. Allah Kur’an’da bu konuda açıklama yapıyor ve neden Kur’an’ın Arapça indirdiğini söylerken, özellikle Fussilet 44. Ayetinde şunu söylüyor. “EĞER BİZ BU KUR'ÂN'I YABANCI BİR DİLDE İNDİRSEYDİK, ONLAR KESİNLİKLE, “ÂYETLERİNİN AÇIKLANMASI GEREKMEZ MİYDİ? BİR ARAP'A YABANCI BİR DİLLE SÖYLENİR Mİ?” DİYECEKLERDİ” Bu ayetten de anlaşılıyor ki, her Müslüman Kur’an’ı anladığı dilden okumalıdır, Allah'ın vahyini aracısız Kur'an'dan tebliğ almalıdır, bu Kur’an’ın emridir.
Örneğin İncil, o günkü toplum Aramice konuştu için Aramice indirildiği halde, hiçbir Hristiyan İncil Aramice indirildi, onun için indirildiği dilden okumalıyız. Tercümesinden okursanız, ona İncil diyemeyiz demiyor. Çok ilginç değil mi? Peki bizler neden bu yanlışı yapıyor ve Kur’an’ı okuyacaksanız indirildiği dilden Arapçasından okuyacaksınız, tercümesinden okursanız ona Kur’an diyemeyiz neden diyoruz? Toplumca bizler bu aldatmacanın farkında olamadığımız sürece, BİZLERİ ALLAH İLE ALDATMAYA DEVAM EDECEKLERDİR. Geçmiş tüm toplumlar, Allah’ın indirdiği dini Resulleri hayattayken özünde yaşamışlar, onların vefatından sonra ne yazık ki, vahiyden uzaklaşarak batıla, hurafeye çeşitli nedenlerden sapmışlardır. Onun içinde Allah en son olarak Kur’an’ın gönderdiğini ve bir daha ne uyarıcı Resul, neden başka bir kitap göndermeyeceğini açıkça bildirmiştir.
Aslında Hristiyanlarda PAPALIK, İncilin tercüme edilmesini istemiyor ve Allah’ın dinini istedikleri gibi yönetmeye, hatta kendi çıkarlarına uydurmaya çalışıyorlardı. Papa ve kilise yüzlerce yıl bu gücünü kullandı, hatta dünya tarihine baktığımızda, Kralları devlet yöneticilerini bile Hristiyan din adamlarının yönettiğini, onlara istediklerini yaptırdıklarını biliyoruz. Bu gücü ellerinden bırakmak istemeyen PAPALIĞA karşı, MARTİN LUTHER gördüğü acı gerçekler sonucunda adeta isyan etmişti. Luther GERÇEKLERİN DOĞRULARIN ARAYIŞINDA, REFORMİST AKILCI BİR KİŞİLİĞE SAHİPTİ. Hatırlayınız Kur’an’da Allah ben ruhbanlığı emretmedim onlar kurdu, önceleri iyi niyetle başladıkları bu yolda, daha sonra paraya, gümüşe yani maddiyata yönelerek, yoldan saptılar bilgisini veriyor. Martin Luther hakkında kısa bir bilgi vermek istiyorum sizlere. Kendisi dini konularda eğitimler almış, araştırmalar yapmış, yanlış gördüğü konularda hiç çekinmeden uyarılarda bulunmuş. Başından geçen olayların sonunda, kendisini dine adamış bir bilim adamı olduğu söyleniyor. Luther’in düşünce ve inancı konusunda bir bölüm paylaşmak istiyorum, kendi kayıtlarından.
“1505 yılında Martin Luther’in bulunduğu manastır, kendisini bir toplantı için Vatikan’a gönderdi. Vatikan’a varan Luther, orada gördüklerinden pek hoşnut kalmamıştı. LUTHER’E GÖRE KİLİSE VE ETRAFI YOZLAŞMIŞTI VE BU DURUMDAN OLDUKÇA RAHATSIZDI. KİLİSE RUHSAL BİR OTORİTE OLMAKTAN ÇOK SİYASİ VE EKONOMİK BİR GÜCE DÖNÜŞMÜŞTÜ. Bu ziyaretin dönüşünde bağlı olduğu manastır, Martin Luther’i eğitim ve çalışmalarına devam etmesi için Wittenberg’deki manastıra göndermiştir. Buradaki eğitim sonrasında profesörlük unvanı alıp, hem öğretmeye hem de çalışmalarına devam ediyordu.
Bu çalışmaları sırasında özellikle Aziz Pavlus ve Aziz Augustin’in İMAN vurgusu onun için dönüm noktası haline gelmişti. Kutsal Kitap’ta özellikle “Tanrı’nın insanı akladığı, Müjde’de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, “İmanla aklanan yaşayacaktır.” (Romalılar 1:17), “Tanrı katında hiç kimsenin Yasa’yla aklanmadığı açıktır. Çünkü İmanla aklanan yaşayacaktır.” (Galatyalılar 3:11), “Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.” (İbraniler 10:38) gibi ayetlerdeki imanla gelen kurtuluş ya da imanla aklanma kavramları vurgusu Martin Luther’in kilisenin uygulamalarına karşı, bakış açısını temelden değiştirmeye başlamıştır.
KURTULUŞ İYİ İŞLERLE, DUAYLA, ORUÇLA, HACLA, İKONLARLA, YARDIMLARLA, SAKAMETLERLE VEYA HERHANGİ BİR EYLEMLE DEĞİL, İMANLA GELİR. Eylemelerimiz veya düşüncelerimizle kurtuluşu hak edemeyiz, bu kadar iyi olamayız. Sadece iman edebiliriz. Dolayısıyla Latince şu mottoyu kullanmıştır: “Sola Fide” yani “YALNIZ İMAN”.
Son bölümünü okuduğunuzda, belki söylediklerine katılmayan arkadaşlarım olacaktır. Gelin O bölüm üzerinde birlikte düşünelim. Luther kurtuluş iyi işlerle, duayla, hacla, yardımla, ikonla yani Hz. İsa’nın heykeli yani benzeri resim ya da yazılarla, yapmayı düşündüğümüz eylemlerle olamayacağını söylüyor. BAKIN DOĞRU CEVABI VERİYOR VE KUR'AN'IN DA ONAYLADIĞI, GERÇEK KURTULUŞ YALNIZ İMANLA GELİR DİYOR. Bu konu üzerinde, gelin Kur’an merkezli düşünelim. İnsanlara karşı görünüşte iyi işler yapabilirsiniz, Allah’ın emrettiği hacca birçok kez gidebilir, sürekli oruçta tutabilirsiniz, gösterişli dikkat çeken resim ve heykellerle bu düşüncelerimizi güçlendirebilir, hatta insanlara yardımcıda olabilirsiniz, ama tüm bunları ÇEVRENİZE ETKİLEMEK YANİ GÖSTERİŞ İÇİN YAPMIŞ OLABİLİRSİNİZ. Kur’an’da bu konuda ikaz ve uyarışlarda bulunup, yazıklar olsun O salat edenlere ve gösteriş için çevresine yardımda bulunanlara diyerek, uyarıyordu hatırladıysanız. Peki, İMAN ne demek bu durumda? İman hiçbir etki altında kalmadan, çıkarsız gönülden/kalpten gelen bir duyguyla, yalnız Allah’ın hükümlerine boyun eğmek ve hayatına geçirmek anlamındadır. Demek ki Martin Luther, O gün Kilisenin ALLAH’IN KİTABINDA EMRETTİKLERİNİN ÖZÜNDE YAŞANMADIĞINI GÖRMÜŞ VE BU ÇOK ÖNEMLİ UYARIDA BULUNMUŞ. Eğer bizler yapacağımız iyiliği yardımı ve Allah’ın emrettiklerini bu duygularla yapıyorsak, İMAN KALPLERİMİZE YERLEŞMİŞ DEMEKTİR. Rabbimiz de Kur’an’da bu konuda bir örnek veriyor ve iman ettik diyerek, bazı şeyleri dış görünüşte yapanlar, ama ÖZÜNDE yapmayanlar hakkında, bakın ne diyordu hatırlayalım.
Hucurat 14: BEDEVÎLER “İMAN ETTİK” DEDİLER. DE Kİ: “İMAN ETMEDİNİZ. (ÖYLE İSE, “İMAN ETTİK” DEMEYİN.) “FAKAT BOYUN EĞDİK” DEYİN. HENÜZ İMAN KALPLERİNİZE GİRMEDİ. EĞER ALLAH’A VE ELÇİSİNE İTAAT EDERSENİZ, YAPTIKLARINIZDAN HİÇBİR ŞEYİ EKSİLTMEZ. ALLAH, ÇOK BAĞIŞLAYANDIR, ÇOK MERHAMET EDENDİR.” (Diyanet meali)
Gerçekten de Martin Luther, çok doğru tespitte bulunmuş. Günümüzde bizlerde aynı yanlışı yapıyor İMAN ETTİK diyoruz, ama sizce İMANMIZ kalbimize yerleşiyor ve YALNIZ ALLAH’IN HÜKÜMLERİNE Mİ BOYUN EĞİYORUZ? Bu yanlışı, günümüzde yaşayan tüm Kitap Ehli bizlerde dahil yapıyor, hepsi de kendi yaptığı yanlışları görmezden gelerek, hatalarını aklayabilme çabasıyla, Allah'ın ayetleri ile oynayıp anlamlarını saptırıyorlar. Yalnız Allah’ın hükümlerine boyun eğmediğimiz için, iman kalplerimize yerleşmiyor ve örneğini verdiklerini yaptığımız halde, bir sonuç ne yazık ki alamıyoruz. Martin Luther bu düşüncelerini topluma anlatmasıyla, Papalık arasında büyük sorunlar yaşamış. Martin Luther ve Katolik Kilisesi arasında bu düşüncelerinden dolayı tartışmalar başlar. Martin Luther kilisenin özellikle iki öğretisine karşı çıktığını görüyoruz ARAF VE ENDÜLJANS. Bu iki terimi inceleyelim. Kendi kayıtlarından alıntı yapıyorum.
ARAF: ARAF İNANCI KATOLİK KİLİSESİNDE, İMANLILARIN ÖLDÜKTEN SONRA, CENNETE GİTMEDEN ÖNCE GÜNAHLARININ BEDELİNİ ÖDEDİKLERİ, GEÇİCİ BİR ARINDIRMA MEKÂNI OLDUĞUNA İNANILAN YER. ASLINDA İLK KİLİSENİN ARAF KONUSUNDA ÇOK NET BİR DOKTRİNİ OLMAMASINA RAĞMEN ÖZELLİKLE 12. YY’DA KATOLİK DOKTRİNİNİN ÖNEMLİ BİR PARÇASI HALİNE GELMİŞTİR.
ENDÜLJANS: ENDÜLJANS PAPA’NIN YANİ KİLİSENİN YETKİSİYLE, BU ARINDIRMA CEZALARININ HAFİFLETİLMESİ BELGESİ VERMESİNE DENİR. İMANLILAR BU BELGEYİ PARA KARŞILIĞI SATIN ALABİLİYORLARDI. BU ŞEKİLDE SEVDİKLERİNİN ARAF’TAKİ SÜRESİNİN KISALTILMASI İÇİN VARINI YOĞUNU KİLİSEYE VERİYORLARDI. ENDÜLJANS UYGULAMASI DA İLK KİLİSEDE BÖYLE BİR UYGULAMA OLMAMASINA RAĞMEN, ORTA ÇAĞ’DA ORTAYA ÇIKMIŞTIR. ÖZELLİKLE, 11. VE 12. YY’DAKİ PAPALAR, HAÇLI SEFERLERİ’NDE SAVAŞACAK ASKERLERE HİZMETLERİNİN KARŞILIĞI OLARAK VERMEYE BAŞLADILAR. SONRASINDA GELEN PAPA’LAR BU UYGULAMANIN ÇERÇEVESİNİ GENİŞLETİP DEVAM ETMİŞTİR.
Bunları okuduğunuzda sanırım biz Müslümanların içinde de, bu yolla toplumu kandırmaya çalışan, CENNETİN TAPUSUNU SATMAYA KALKANLARI HATIRLADINIZ. Martin Luther, Hristiyan toplumu içinde papalığı adeta Protesto etmiş ve onu izleyenlerde Hristiyan toplumunda PROTESTAN mezhebini kurmuşlardır. Tabi bunu yapmak bilinçli toplumlar gerekir, yapabilmek içinde Allah'ın vahyinden haberdar olması ve sorgulaması gerekir. Sorgusuz itaat bizleri Allah'a değil şeytana götürür. Bir insan kim olursa olsun, İMANINI kalbine yerleştiremediyse ki, bu imanın yolu günümüzde BATIL VE HURAFEDEN UZAK YALNIZ KUR’AN’DAN GEÇER, O kişinin yapacağı hiçbir şey Allah katında makbul olamaz. Allah’ın Resulleri aracılığıyla gönderdiği tüm dinin adı İSLAM’DIR. İslam yalnız Allah’a, onun indirdiği Kitaba BOYUN EĞMEK VE İTAAT ETMEK anlamındadır. Allah ile aramıza Resulü dâhil hiç kimseyi koyamayız, Allah’ın hükümlerinin dışına da asla çıkamayız. Çünkü tüm Resuller, yalnız Allah'ın vahyine uymuş ve yalnız onu tebliğ etmekle görevlendirilmiştir. Allah ben hükmüme, hiç kimseyi ortak etmem diye hükmünü verdiyse, Allah’ın dışında hüküm koyucular ediniyorsak, bizlerde Kitap Ehli gibi Resulünü İLAHLAŞTIRMIŞIZ demektir. Hatırlatmak isterim Allah’ın Resulü, bakın yalnız nereye iman ettiğini ve bizleri yalnız neyle uyardığını Kur’an’da apaçık söylüyor, bu ayeti görmezden geliyorsak, inanın İMAN HALA KALPLERİMİZE YERLEŞMEMİŞ DEMEKTİR.
“DE Kİ: “ŞAHİTLİK BAKIMINDAN HANGİ ŞEY DAHA BÜYÜKTÜR?” DE Kİ: “ALLAH BENİMLE SİZİN ARANIZDA ŞAHİTTİR. İŞTE BU KUR’AN BANA, ONUNLA SİZİ VE ERİŞTİĞİ HERKESİ UYARAYIM DİYE VAHYOLUNDU. (Enam 19)
Bakın Allah’ın Resulü, yüce Rabbimizi şahit göstererek ne söylüyor. Lütfen artık imanımızı Kur’an ile sorgulayalım ki, yaptıklarımız boşa gitmesin. Hz. Muhammed Allah şahittir ki diyor, Bu Kur’an bana vahyolundu ki, ONUNLA SİZİ VE ULAŞTIĞI HERKESİ UYARAYIM DİYOR. Bu gerçekleri görebilmemiz için, ALLAH’IN KİTABI KUR’AN’I MUTLAKA ANLADIĞIMIZ DİLDEN OKUMALIYIZ. Bu gerçeği görmeyelim diye, bizlerin Kur’an’ı anladığımız dilden okumamızı istemiyorlar ve Kur’an’ı tercümesinden okuyan Kur’an okumamış sayılır diyebiliyorlar. Lütfen unutmayalım, bizler Kur’an’ı okuduğumuzda Allah’ın vahyini tebliğ alamıyor ayetler üzerinde düşünemiyorsak, BU DURUMDA BİZLER KUR'AN'I OKUMUŞ SAYILMAYIZ. Ancak Kur’an’ı seslendirmiş oluruz. Sizce haşa Resul Allah’ı şahit gösterip, Kur’an’da olmayan detay verilmemiş bir konuda da hükümler verip, bunlarda Allah’ın dini, İslam’ın emirleridir demiş olabilir mi? Lütfen unutmayalım, KİMİN HÜKMÜNE BOYUN EĞİYORSAN, ONU İLAH EDİNİYORSUN DEMEKTİR.
Değerli kardeşlerim özellikle tekrar etmek istiyorum, bizler önce İMANIMIZI kalbimize yerleştireceğiz, bunu yapmak içinde hurafeden, batıldan, atalar dininden uzaklaşıp, gönülden çıkarsız Rabbimizin vahyine uyacağız, boyun eğeceğiz. Dilerim Kur’an gerçekleri ile yaşayarak, Allah’ın Resulünü örnek alan, azınlık halis kulları arasında oluruz.
Bakara 147: GERÇEK, RABBİNDEN GELENDİR; O HALDE SAKIN ŞÜPHEYE DÜŞENLERDEN OLMA! ( Kur’an yolu Diyanet işl.)
ZUHRUF 78-79: BİZ SİZE ELBETTE GERÇEĞİ GETİRMİŞTİK, FAKAT ÇOĞUNUZ GERÇEKLERDEN HOŞLANMIYORSUNUZ. YOKSA (MÜŞRİKLER) BİR İŞE KESİN KARAR MI VERDİLER! DOĞRUSU KARARLI OLAN BİZİZ! (Mehmet Okuyan)
Saygılarımla
Haluk GÜMÜŞTABAK
https://kuranadavet1.wordpress.com/
https://twitter.com/KURANA_DAVET
http://www.hakyolkuran.com/
https://www.facebook.com/Kuranadavet1/
https://hakyolkuran1.blogspot.com/